- ۰ نظر
- ۰۱ دی ۰۲ ، ۰۳:۲۰
در همان حالی که امام حسن مسموم بودند مردی به نام "جناده" خدمت ایشان رسید. راوی می گوید ایشان در بستر افتاده بودند در حالی که خون قی می کردند. احساس کردم که دیگر لحظات آخر است. عرض کردم نصایحی به من بفرمایید. جملاتی فرمودند که یک جمله اش این است:
وَ اَعْمَلْ لِدُنیاکَ کَاَنَّکَ تَعیِشُ اَبَدَاً
وَ اْعْمَلْ لِآخِرَتِکَ کَاَنَّکَ تَمُوتُ غَدَاً ؛
برای دنیایت آنچنان عمل کن که گویی همیشه در این دنیا هستی، یعنی آنچنان فکر کن که نمی میری، جاوید زندگی می کنی، و برای آخرت چنان عمل کن که گویی اصلا عمری برای تو باقی نمانده و همین فردا می خواهی بمیری» بحارالانوار، ج44/ص138
************
فرمود: نه. پرسیدند: چرا واجب نیست؟ فرمود: این کار بر عهده شخص نیرومندی است که فرمانش را ببرند و معروف را از منکر باز شناسد، نه بر کسانی که ناتوانند و خود هدایت نیافته اند و از روی ناآگاهی دیگران را از حق به سوی باطل می خوانند.
امام عـلى علیه السلام فرمود: فکر تو گنجایش هر چیز را ندارد، پس آن را براى آنچه «مهم» است، فارغ گردان.
امام عـلى علیه السلام فرمود: هر کس به کار غیر مهم بپردازد، کار مهم تر را تباه ساخته است!
َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: اعْمَلْ لِدُنْیَاکَ کَأَنَّکَ تَعِیشُ أَبَداً وَ اعْمَلْ لآِخِرَتِکَ کَأَنَّکَ تَمُوتُ غَدا
مجموعة ورام / ج2 / 234 / الجزء الثان
برای دنیایت طوری زندگی کن که انگار تا ابد زندهای
و برای آخرتت طوری زندگی کن که انگار فردا خواهی مرد!
اگر عمل نمی کنی لا اقل تصمیم بزرگ بگیر
همینطور که دشمنان ما برای ما برنامه ریزی می کنند...
استاد صفائ حائری