نصحیت یک زنا کار به حضرت یحی(ع):::هرگز گنهکار را بخاطر گناهش سرزنش مکن
از امام صادق (ع) نقل شده است: مردی به حضور عیسی (ع) آمد و اقرار کرد که من زنا کرده‌ام و مرا پاک کن.
پس از آنکه زنا کردن او ثابت شد و بنا بر این گردید که او را سنگسار کنند (گویا زنای محصنه بوده است) اعلام شد که جمعیت جمع شوند.
همه جمع شدند و حضرت یحیی (ع) نیز در میان جمعیت بود، مرد زناکار را در گودالی گذاردند تا او را سنگسار نمایند، او فریاد زد، هر کسی که بر گردنش، حد هست از اینجا برود، همه رفتند، تنها عیسی و یحیی باقی ماندند.
در این هنگام یحیی (ع) (فرصت را غنیمت شمرد و به خاطر اینکه موعظه آن مرد در آن حال اثر بخش بود) نزد او رفت و فرمود:
یا مذنب عظنی: ”ای گنهکار مرا موعظه کن“.
او گفت: لا تخلین بین نفسک و هواها فتردی: ”بین نفس خود و هوس‌هایش را آزاد نگذار تا خود را تباه سازی“.
یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن.
او گفت : لا تعیرن خاطئاً بخطیئته: ”گنهکار را بخاطر گناهش سرزنش مکن“
یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن.
او گفت : لاتغضب : ”خشمگین مشو“.
یحیی فرمود: همین سه موعظه مرا کافی است (قال حسبی).
*******************************************
من لا یحضره الفقیه / ج4 / 34 / باب ما یجب به التعزیر و الحد و الرجم و القتل و النفی فی الزنا ..... ص : 23
وَ قَالَ الصَّادِقُ ع إِنَّ رَجُلًا جَاءَ إِلَى عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ ع فَقَالَ لَهُ یَا رُوحَ اللَّهِ إِنِّی زَنَیْتُ فَطَهِّرْنِی فَأَمَرَ عِیسَى ع أَنْ یُنَادَى فِی النَّاسِ لَایَبْقَى أَحَدٌ إِلَّا خَرَجَ لِتَطْهِیرِ فُلَانٍ «1» فَلَمَّا اجْتَمَعَ وَ اجْتَمَعُوا وَ صَارَ الرَّجُلُ فِی الْحُفْرَةِ نَادَى الرَّجُلُ لَا یَحُدَّنِی مَنْ لِلَّهِ فِی جَنْبِهِ حَدٌّ فَانْصَرَفَ النَّاسُ کُلُّهُمْ إِلَّا یَحْیَى وَ عِیسَى ع فَدَنَا مِنْهُ یَحْیَى ع فَقَالَ لَهُ یَا مُذْنِبُ عِظْنِی فَقَالَ لَهُ لَا تُخَلِّیَنَ بَیْنَ نَفْسِکَ وَ بَیْنَ هَوَاهَا فَتُرْدِیَکَ قَالَ زِدْنِی قَالَ لَا تُعَیِّرَنَّ خَاطِئاً بِخَطِیئَةٍ قَالَ زِدْنِی قَالَ لَا تَغْضَبْ قَالَ حَسْبِی.
