نظر استاد صفائی حائری در تفاوت بین شکل فکر کردن(منطق ) و (روش فکر کردن )
چیکیده:
استاد در منابعی که در پایین ذکر شده اینطور می فرمایندانسان برای اینکه از سطح حیوانیت به سطح انسانیت صعود کند باید به شناخت برسد و برای رسیدن به شناخت باید تفکر کند و برای تفکرکه به مواد فکری نیاز دارد «اطلاعاتی است که از بواسطه تدبر و تجربه و یا بواسطه علم حظوری از دو منبع هستی و نفس بدست می آید » و به شکل فکر کردن نیاز دارد(یعنی منطق) ومهمتر از همه به روش تفکر(آزادی، آموزش ،تذکر) نیاز دارد
اما نکته مهم این است که به نظر فلاسفه و منطق دانها معمولا اکثر شکلها وقالبهای تفکر بصورت فطری و خودکار در مغز انسان انجام می شود
و به نظر استاد ، این روش تفکر است که مهم و حیاتی است
بعنوان مثال درمنطق می خوانیم که برای اینکه یک قضیه منطقی درست از آب دربیاید و یقینی باشد نباید از لفظ مشترک استفاده کرد والا ابهام ایجاد می شود مثل در قضیه منطقی
«در باز است»- «باز پرنده است » پس« در پرنده است» چون از لفظ «باز»که لفظ مشترک است استفاده شده نتیجه غلط از آب در آمد.
و همه می دانیم که برای دانستن این موضوع که «در پرنده نیست» نیاز به منطق نیست چون این را هر روستایی می داند که قضیه ای که گذشت غلط است ودر نمی تواند پرنده باشد
البته مباحث جدل و مغالطه و.. در مناظرات کار برد خوبی دارند
در منابع زیر اهمیت روش تفکر را استاد اینطور بیان می کنند:
- ۱ نظر
- ۱۴ اسفند ۹۳ ، ۱۶:۳۲