*********************
رسول اللّه صلی الله علیه و آله : لِکُلِّ شَیءٍ عِمادٌ ، وعِمادُ هذَا الدّینِ الفِقهُ . بحار الأنوار : ج 1 ص 216 ح 30
پیامبر صلی الله علیه و آله : هر چیزى را ستونى است و ستون این دین ، فهم (آگاهى ژرف) است .
سم الله الرحمن الرحیم
من چه شرایطی باید داشته باشم تا بتوانم امر به معروف و نهی از منکر کنم؟
۱۲۳۳۱ -عنه علیه السلام :نالَ الفَوزَ الأکبَرَ مَن ظَفِرَ بِمَعرِفَةِ النَّفسِ - غرر الحکم : ۹۹۶۵
کسى که موفق به خود شناسى شود، به بزرگترین پیروزى دست یافته است.
*********************************
************آرامش کلید راه افتادن تفکر
الإمامُ الحسینُ علیه السلام : مَن أحجَمَ عن الرأیِ و عَیِیَتْ بِهِ الحِیَلُ کانَ الرِّفقُ مِفتاحَهُ .حدیث
امام حسین علیه السلام : هر که از رأى درمانَد و چاره ها به کارش نیاید، نرمى و مدارا کلید او باشد .
************************اهمیت آگاهی و بصیرت در مبازه با نفس
{چه بسا ریاضت نفس بی حساب و کتاب و بدون شناخت و معرفت ،باعث سقوط و غرور شود}
{شاید نخوردن و نخوابیدن و گوشه نشینی ،موقتا ،کمی اراده را قوی کند اما در واقع چون انسان معرفت و شناختی نسبت به پستی و زشتی و قبیحی نفس و شیطان و گناه ندارد و از طرفی شناخت و بصریتی نسبت به آنچه که از دست می دهد ندارد و همچنان آن نسبت به آنچه که از آن دوری می کند متمایل است (هرچند ظاهرا گوشه نشینی پیشه کرده و از آن ها دوری می کند) پس هر لحظه احتمال سقوط وی هست چون همیشه نمی تواند خود را از شیطان و دنیا دور نگاه دارد، پس عاقبتی چون عاقبت شیطان رانده شده از بهشت و بلعم باعورا و برسیسای عابد نخواهد داشت}
عنه علیه السلام : لا تَنجَعُ الرِّیاضَةُ إلاّ فی نفسٍ یَقِظَةٍ . غرر الحکم : 10899 .
امام على علیه السلام : ریاضت، جز در جان هوشیار کارگر نیفتد .
*****
به جای اینکه بدون وقفه ، سالها علم بیاموزی واطلاعاتت را در انبار ذهن تلنبار کنی زمانی را برای تفکر و تعقل بر روی آنچه که بصورت پراکنده یادگرفتی قرار بده تا این اطلاعات خام را پخته کنی تا آنها را به هم مرتبط سازی و قانون کلی را از این جزئی ها انتزاع و استخراج کنی تا قدرت اجتهاد را کسب کنی[1]
ا أحْمَدُ! اِسْتَعْمِلْ عَقْلَکَ قَبْلَ أنْ یَذْهَبَ.فَمَنِ اسْتَعْمَلَ عَقْلَهُ لا یُخْطِئُ وَلا یَطْغى.یا أحْمَدُ! أنْتَ لا تَغْفَلُ أبَداً.مَنْ غَفَلَ عَنِّی لا أُبالِی بِأَیِّ واد هَلَکَ.
إرشاد القلوب إلى الصواب (للدیلمی) / ج1 / 205 / الباب الرابع و الخمسون فیما سأل رسول الله ص ربه لیلة المعراج ..... ص : 199
اى احمد! عقل خود را قبل از آنکه از دست برود به کار انداز.هرکس که از عقل خود استفاده کند اشتباه و طغیان نمى کند.
اى احمد! هرگز غفلت نداشته باش.هرکس که از من غفلت داشته باشد براى من مهمّ نیست که در کدام وادى به هلاکت مى رسد.
کَتَبَ هارونُ إلى مُوسىَ بْنِ جَعْفَرٍ علیهماالسلام : عِظْنی وَأوْجِزْ قالَ : فَکَتَبَ إلَیْهِ : ما مِنْ شَیْءٍ تَراهُ عَیْنُکَ إلاّ وَفیهِ مَوْعِظَةٌ-- بحار الانوار، علامه مجلسی، ج68، ص324، ط بیروت.
هارون به حضرت موسى بن جعفر علیهماالسلام نوشت : مرا موعظه کن ولى کوتاه و مختصر ، حضرت نوشتند : چیزی نیست که چشم تو آنرا ببیند الا اینکه در آن موعظه و عبرتی باشد
{امام علیه السلام در واقع قصد داشتند به هارون بفهماند که او چشم بینا و گوش شنوا ندارد و الا همه ی عالم موعظه است.}
اللهم
أَعِنِّی بِالبُکاءِ عَلى نَفْسِی
خدایا یار کن مرا تا بر خودم گریه کنم
فَقَدْ أَفْنَیْتُ بِالتَّسْوِیفِ وَالامالِ عُمْرِی،
زیرا که عمرم را با امروز و فردا کردن و آرزوهای باطل فنا کردم
وَقَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الایِسِینَ مِنْ خَیْرِی
و اکنون به جایی رسیده ام،که از خوب شدن خود نا امیدم
فَمَنْ یَکُونُ أَسْوَاءَ حالاً مِنِّی
پس از من بد حال تر کیست
«««دعای ابوحمزه ثمالی»»»