نامه ای به برادرم-2
پسرم محمّد! تو در این زمانه و در این سرزمین- این زمانه ى تاریک و این زمین شلوغ- اگر بخواهى که کف حادثه ها نشوى و حادثه ساز باشى، باید بیّنات، کتاب و میزان را داشته باشى و با این سه وسیله، در تمامى جریانهاى فکرى و سیاسى و اجتماعى، در برابر فریبها و شیطانها، قائم و بر پا باشى، آن هم قائم به قسط و بر روى ساقه ها و ریشه هاى محکم؛ که در آیهى «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه ...» «1» و آیه ى «وَلَقَد ارْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ»، «2» به آن اشاره رفته است.
بیّنات؛ یعنى آنچه خودش روشن است و روشن کننده ى دیگرى هم هست. بیّنات، آن هدایتى است که وضع تو و جهان را، رابط هى تو و جهان را و مقصد تو و جهان را روشن مى نماید.
کتاب؛ یعنى دستورها، نوشته ها، فریضه ها و آداب و احکام، در این حرکت و در این رابطه ها.
میزان؛ یعنى معیارى که در انتخاب مقصد و انتخاب مکتب و در انتخاب عمل، تو را راهنما باشد و در هنگام تزاحم و درگیرى، تکالیف و فرایض و وضع تو را مشخص نماید.
استاد علی صفائی حائری-نامه های بلوغ -ص18
توضیح :
