نشانه دیندار واقعی نماز و روزه و حج و .. ریش و تسبیح و... نیست !!
این چند جمله ضمن موعظه ای است که از حضرت امام سجاد علیه السلام منقول است:
«إذا رایتم الرجل قد حسن سمته و هدیه»، «وقتی مردی را دیدید که روش و منش و قیافه اش خوب و رفتارش نیکو است. در سخن گفتن
«تماوت فی منطقه»، «چنان آهسته و ضعیفانه حرف می زند که گویی می خواهد بمیرد»
«و تخاضع فی حرکاته»، «در نشست و برخاست و معاشرت با مردم، کمال خضوع و تواضع را از خود نشان می دهد»
«فرویدا لا یغرنکم»، «سخت مراقب باشید و به هوش که گولتان نزند»!
«فما اکثر من یعجز من تناول الدنیا و رکوب الحرام منها لضعف نیته و مهانته و جبن قلبه»، چه بسا آدمی که دلش می خواهد دست به گناه و حرام بیالاید ولی توانایی آن را ندارد، آدمی بی عرضه و ترسوست و لذا چاره ای جز این نمی بیند که:
«نصب الدین فخالها فهو لا یزال یختل الناس بظاهره»، «دین را برای رسیدن به دنیا دامی قرار داده و مردم را پیوسته با ظاهر سازی خود می فریبد»
«فان تمکن من حرام اقتحمه»، «اگر دسترسی به حرام پیدا کند، بی پروا و بی درنگ آن را مرتکب می شود»!
«وإذا وجدتموه یعف عن المال الحرام فرویدا لا یغرکم فان شهوات الخلق مختلفه»، «هرگاه دیدید از مال حرام اجتناب می کند، باز هم فریبش را نخورید زیرا شهوات مردم گوناگون است»
ممکن است کسی خیلی به پول اهمیت ندهد و خواهان ظواهر زندگی نباشد ولی طالب جاه و ریاست باشد.
«حتی تنظروا کیف محبته للریاسات الباطله و زهده فیها»
بنگرید که در جاه طلبی و ریاست دوستی چه حالی دارد؟ آیا نسبت به آن نیز زاهد و بی رغبت است؟ یا شدیدا عاشق ریاست است و حتی حاضر است از پول فراوان و خانه ی خوب و مرکب عالی بگذرد تا ریاست را به دست آورد و مورد تکریم و تجلیل مردم قرار گیرد. چنین آدمی در واقع:
«یترک الدنیا للدنیا»
«]از یک گوشه ی دنیا چشم می پوشد تا به گوشه ی دیگر آن برسد[، دنیا را به خاطر دنیا ترک می کند نه به خاطر آخرت».
زیانکار در دنیا و آخرت!!
«فان فی الناس من خسر الدنیا والاخرة»، «در میان مردم کسانی هستندکه دنیا و آخرت را باخته و هر دو را از دست داده اند».
نقل شده است: ابوحنیفه با جمعی از یارانش در اثنای سفر به بیابانی رسیدند و هوا گرم بود، پناه به سایه ی درختی بردند. تنها ابوحنیفه به سایه نرفت و زیر آفتاب نشست. علت را که پرسیدند گفت: من از اصحاب این درخت طلبکارم، می ترسم اگر از سایه ی درختش استفاده کنم، ربا بشود. اینم مصداق خسر الدنیا والاخرة است! در آخرت از آتش جهنم می سوزد. در دنیا نیز از حرارت سوزان آفتاب!
«فهو یحل ما حرم الله و یحرم ما احل الله»
«آنچه را که خدا حرام کرده ]ریاست طلبی[، و آن را حلال می داند. آن چه را که خدا حلال کرده ]از خانه ی خوب و غذای خوب [و آن را حرام می دانند.
«فاولئک الذین غضب الله علیهم و لعنهم و اعدلهم عذابا مهینا»
پس این یک درس که فرموده اند، مراقب باشید چهره های منافقانه شما را گول نزنند.
علامه مجلسی ، بحار الأنوار ، ج 2 / ص 84 و 85 / باب 14 (باب من یجوز اخذ العلم منه...)
+ طبرسی ، الاحتجاج ،ج 2 / ص 320
+ تنبیه الخواطر (مجموعه ورّام) / ج 2 / ص 99===========
