خدا، یک ساعت تحصیل دانش را از دوازده هزار ختم قرآن بیشتر دوست دارد

از ابوذر رضی الله عنه نقل است که پیامبر (ص) فرمودند:

 

یا اَباذَر، الجُلُوُسُ عِندَ مُذاکِرَةِ العِلمِ اَحَبُّ اِلیَ اللهِ مِن قِیامَ اَلفَ لَیلَةٍ فی کُلِّ لَیلَةٍ اَلفَ رَکعَةٍ،

ای ابوذر نشستن برای کسب علم و دانش نزد خدا، از هزار شب، شب زنده داری که در هر یک از آن شبها هزار رکعت نماز خوانده شود، محبوبتر است

 

وَالجُلُوُس ساعَةً عِندَ مُذاکِرَةِ العِلم اَحَبُّ اِلیَ الله مِن اَلفِ غَزوَةٍ وَ قِراءَةِ القُرآنِ کُلَّهِ.

و یک ساعت صرف کردن در راه کسب علم، نزد خداوند از شرکت در هزار جهاد در رکاب پیامبر و ختم قرآن کریم، هم محبوب تر است.

 

قال: یا رَسُولُ الله مُذاکِرَةِ العِلم خَیرٌ مِن قِرآءَةِ القُرآنِ کُلِّهِ؟

ابوذر (با تعجب) سوال کرد: ای رسول خدا، یعنی ساعتی به علم پرداختن، از خواندن یک ختم قرآن هم بهتر است؟

 

فَقال رسول الله (ص): یااباذَر؛ الجُلُوسُ ساعَةً عِندَ مُذاکِرَةُ العِلم، اَحَبُّ الی الله مِن قَراءَةِ القرآن کُلَّة، اَثنا عَشَرَاَلَفَ مَرَةُ

رسول خدا پاسخ دادند: ای ابوذر؛ یک ساعت نشستن در مجلس علمی، نزد خداوند متعال از دوازده هزار مرتبه ختم قرآن هم، محبوب تر است.

 

عَلَیکُم بِمُذاکِرَةُ العِلم فَاِّنَ بِالعِلم تَعرِفُونَ الحَلالَ مِن الحَرامِ.

پس بر شما باد به کسب علم. بدان که با علم آموزی است که، حلال را از حرام می شناسید.

 

یا اباذر الجُلُوسَ عِندَ المُذاکِرةُ العِلم خَیر لَکَ مِن عِبادَة سَنَةً صِیام نَهارَها وَ قِیامَ لَیلِها

ای ابوذر، آگاه باش که کوشش در راه علم و دانش، از یکسال عبادتی که هر روز آن را روزه بگیری و هر شب آن را تا صبح به عبادت برگزار کنی، برایت سودمندتر خواهد بود.

 

النَّظَر اِلی وَجه العالِم خَیرلَکَ مِن عِتقِ اَلفَ رَقَبَةٍ

و نگاه تو بر صورت انسان عالم و دانشمند نیز، از آزاد کردن هزار برده برتر خواهد بود.

مستدرک الوسائل ج 5 ص 396  */* جامع الاخبار باب العلم، بحار الانوار ج 1 ص 203

 .................................توضیح حدیث از زبات آیت الله مصباح یزدی

از چه کسی علم یاد بگیریم (‌حل یک تنقاض)

ما این دو جمله را داریم :«اُنْظُرْ اِلی ما قالَ وَ لا تَنْظُرْ اِلی مَنْ قالَ» ؛نگاه کن ببین چه چیزی گفته شده ،نگاه نکن که چه کسی گفته است .این یک روایت است .روایت دیگر در ذیل این آیه «فَلْیَنْظُرِ الاِنْسانُ اِلی طَعامِهِ» ،امام باقر(ع) می فرماید :مراد از طعام «عِلْمُهُ الّذی یَاْخُذُهُ عَمَّنْ یَاْخُذُهُ» .می گوید : «عَمَّنْ: از چه کسی» ،نمی گوید :«عَمَّا:از چه چیزی؟» .یعنی نگاه کند به علمش ببیند از چه کسی می گیرد .

حالا شما می گویید :یک جا به ما گفتید :«ما قال»را نگاه کن ،جای دیگر می گوید :«مَنْ قال»شما کیست !به ذهن می آید که تناقض باشد .

تعلیم و تعلم در آینه 40 حدیث

این تعلیم و تعلم است که فرهنگ جامعه را رشد می دهد و انسانها را به سوی کمال رهنمون می سازد .

این تعلیم و تعلم است که آدمیان را از اخلاق ناپسند دور می کند و به سوی اخلاق پسندیده فرا می خواند .

این تعلیم و تعلم است که عمل مردم را پاک و خالص می گرداند و از شرک و ریا دور می سازد .

آنچه در پی می آید چهل حدیث درباره «تعلیم و تعلم » است که امیدوارم با فراگیری و به کارگیری آنها به «علم حقیقی » و «حقیقت علم » نزدیکتر شویم .(1)