مقام ثبوت یعنى مقام واقع.
در مقام واقع و نفس الامر، هر چیزى در یک حد و درجهاى است. به قول فلاسفه جدید، مقام ثبوت و مقام اثبات «شیء فى نفسه و شیء براى ما» است؛ یعنی مقام ثبوت، مقام شیء فى نفسه است، و مقام اثبات، مقام شیء براى ما است.
این را به طلبه‌ها هم می‌گویم. چون من به هر حال اجازه دارم چون ریشم سفید شده، اجازه دارم به طلبه‌های جوان یک چیزی بگویم. بعضی طلبه‌های جوان یکجوری مقدمه چینی می‌کنند که اگر مجتهد شدند این درس‌ها مفید است و گرنه مفید نیست. فرض کنید که فقه مثل چاه است فقه ته چاه است. آب فقه آخر چاه است. اما طناب 30 متری می‌خواهیم. اگر یک طلبه‌ای 29 متر طناب داشته باشد باز هم تشنگی می‌خورد. یعنی با وجود اینکه 29 متر طناب دارد هنوز سلطنش به آب نرسیده است. می‌شود حجت الاسلام فلج! 15 سال است که در حوزه است ولی دستش خالی است، مجتهد نیست. چه کنیم که فلج نباشیم؟ طلبه موفق طلبه ای است که از روز اولی که آمد قم با قرآن آشنا شود. اگر با قرآن آشنا باشد درسش را می‌خواند روزی یک جلسه تفسیر هم دارد حالا اگر مجتهد شد مجتهدی خواهد بود که همراه با تفسیر قرآن است. حالا اگر وسط راه مثل بنده فلج شد(به او گفتند: بیا نهضت سواد آموزی) به مقداری که تفسیر بلدم می‌توانم دردانشگاه و دبیرستان و تلویزیون صحبت کنم. اگر من منتظر درسهای حوزه بودم و با فقه و نهج البلاغه آشنایی نداشتم، بلد نبودم که چه کنم؟ یعنی آن طنابی که درست کردم به آب نرسید الان هم جامعه چیزی می‌خواهد که من بلد نیستم.
فایل صوتی
آدرس منبع:درسهایی از قرآن