جهاد با نفس‌ ثمره‌ شناخت‌ آن‌ است‌

محمد بن حسین‌ آقاجمال‌ خوانساری‌، شرح‌ محقق‌ بارع‌ جمال‌الدین‌ محمد خوانساری‌ بر غررالحکم‌ و دررالکلم‌، ج‌ ۴، ص‌ ۵۸۶، چاپ‌ جلال‌الدین‌ محدث‌ ارموی‌، تهران‌ ۱۳۶۶ ش‌.

مومن روز هفتاد بار می میرد

بحار الأنوار ـ فی حدیثِ المعراجِ ـ : فی صفةِ أهلِ الخیرِ و أهلِ الآخرةِ : یموتُ النّاسُ مرّةً ، و یموتُ أحدُهم فی کلِّ یومٍ سبعینَ مرّةً من مجاهَدَةِ أنفسِهِم و مخالَفَةِ هَواهُم و الشّیطانِ الّذی یَجری فی عُروقِهِم---بحار الأنوار : 77/24/6 .

بحار الأنوار ـ در حدیث معراج ـ : درباره ویژگى نیکوکاران و آخرت گرایان آمده است :مردم یک بار مى میرند ولى آنها بر اثر مبارزه با نفْسهایشان و مخالفت با خواهشهایشان و ستیز با شیطانى که در رگ و ریشه شان جریان دارد، روزى هفتاد بار مى میرند.

تانفهمیدی که گناهانت را آمرزیده ام به گناه دیگری مپرداز

امام علی (ع) :خداوند به حضرت موسی وحی فرمود :ای موسی سفارش مرا در مورد چهار چیز بخاطر بسپار :1.تانفهمیدی که گناهانت را آمرزیده ام به گناه دیگری مپرداز 2.تا ندانی گنج های خزائنم تمام شده غم روزی مخور 3.تانبینی ملک و پادشاهی من از دست رفته به دیگری امید مبند 4.تا مرده شیطان را نبینی از مکرش ایمن مباش.    نصایح صفحه 183

سرزنش ممنوع

امام علی علیه السلام:

نکوهش بی اندازه درباره خطای شخص کینه و دشمنی را بین دو طرف بیشتر می کند.    غررالحکم ص 83

نصحیت یک زنا کار به حضرت یحی(ع):::هرگز گنهکار را بخاطر گناهش سرزنش مکن

از امام صادق (ع) نقل شده است: مردی به حضور عیسی (ع) آمد و اقرار کرد که من زنا کرده‌ام و مرا پاک کن.

پس از آنکه زنا کردن او ثابت شد و بنا بر این گردید که او را سنگسار کنند (گویا زنای محصنه بوده است) اعلام شد که جمعیت جمع شوند.

همه جمع شدند و حضرت یحیی (ع) نیز در میان جمعیت بود، مرد زناکار را در گودالی گذاردند تا او را سنگسار نمایند، او فریاد زد، هر کسی که بر گردنش، حد هست از اینجا برود، همه رفتند، تنها عیسی و یحیی باقی ماندند.

در این هنگام یحیی (ع) (فرصت را غنیمت شمرد و به خاطر اینکه موعظه آن مرد در آن حال اثر بخش بود) نزد او رفت و فرمود:

یا مذنب عظنی: ”ای گنهکار مرا موعظه کن“.

او گفت: لا تخلین بین نفسک و هواها فتردی: ”بین نفس خود و هوس‌هایش ‍ را آزاد نگذار تا خود را تباه سازی“.

یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن.

او گفت : لا تعیرن خاطئاً بخطیئته: ”گنهکار را بخاطر گناهش سرزنش مکن“

یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن.

او گفت : لاتغضب : ”خشمگین مشو“.

یحیی فرمود: همین سه موعظه مرا کافی است (قال حسبی).

*******************************************

من لا یحضره الفقیه / ج‏4 / 34 / باب ما یجب به التعزیر و الحد و الرجم و القتل و النفی فی الزنا .....  ص : 23

سرزنش نگن حتی گنه کار را

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :

 « مَن عَیَّرَ أخاهُ بِذَنبٍ قَد تابَ مِنهُ لَم یَمُتْ حَتّی یَعمَلَهُ »

« هر کس برادر خود را برای گناهی که از آن توبه کرده است سرزنش کند، نمیرد تا خود آن گناه را مرتکب شود.»

تنبیه الخواطر : 1/113

اگر کار خیری باعث فساد خودم بشود تکلیف چیست؟

پاسخ امام علی علیه السلام

لاَ اءَرَى إِصْلاَحَکُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِی

 نمى خواهم شما را اصلاح کنم ، در حالى که خود را تباه کرده باشم

نهج البلاغه خطبه 68

سایت آوینی

« ریشه‌ی اصلی گناهان »

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
إیّاکَ وحُبَّ الدُّنیا ؛ فَإِنَّها أصلُ کُلِّ خَطیئَةٍ، ومَعدِنُ کُلِّ بَلِیَّةٍ؛
از دنیادوستى بپرهیز؛ چرا که ریشه هر خطا و معدن هر بلایى است.
عیون الحکم والمواعظ : ص ۹۶ ح ۲۲۲۰ ؛ دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث ج 1، ص 386
 

کسانی که از نظر امام علی علیه السلام ،الاغ هستند

(فما خلقت لیشغلنی اکل الطیبات کالبهیمة المربوطة همها علفها اؤ المرسلة شغلها تقممها تکترش ممن اعلافها وتلهو عمه یراد بها اؤ اترک سدی اؤ اهمل عابثا):"

آفریده نشده ام که غذاهای لذیذ و پاکیزه مرا سرگرم سازد چونان حیوان پرواری که تمام همت او علف، ویا چون حیوان رها شده که شغلش چریدن و پر کردن شکم بوده واز آینده خود بی خبر است، آیا مرا بیهوده آفریده اند یا مرا به بازی گرفته اند

(نامه 45)

ده مصداق از مکارم اخلاق :

 یقین، قناعت، صبر، شکر، خویشتن دارى، خلق نیکو، سخاوت، غیرت، شجاعت و مروّت

از امام صادق(ع)- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 2، ص 56، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1365ش.