[ آزاد کننده ها ]
آزاد کننده ها:
-یاد مرگ
- شناخت عشق برتر
- مقایسه آنچه بدست می آورم با آنچه از دست می دهم
-درک سرعت گذر زمان و کمبود وقت
- یاد افرادی که به ما محبت و ایثار کردند والان فراموش شده اند
- یاد مضلومان و گرسنگان و گرفتاران
- شناخت خود و اینکه این خود سیری ناپذیر است یعنی دنیا برای او مثل آب شور است که نه تنها تشنگی او را بر طرف نمی کند بلکه او را تشنه تر می کند البته برای درک این موضوع باید هم خود را بشناسد هم دنیا را و به تبع بعد از شناخت آنها انسان دنبال چیزی می گردد که او را سیراب کند پس لاجرم به خدا می رسد
- بلاء و درد و رنچ و سختی و بیماری و فقر و گرفتاری انسان را از مستی وغرور ناشی از سیری و دنیازدگی نجات می دهد و به او یاد آوری می کند که نه به هوش و قدرت و سلامتی خودش امیدی است نه به دنیا و لذتها و قدرتهایش نه به آدم هایش همه ی اینها موقتی و بی ثباتند
- فطرت حقیقت طلب و کنجکاو و خدا پرست و کمال طلب
- اراده خدا
