بر اساس اهمیت کار و ظرفیت خودت انتخاب کن

استاد و درس (صرف و نحو)، ص: 26 تا28.:
اگر دیدى که نیازها متفاوت و متعدد است و تو نمى‏توانى بیش از یکى را برآورى، در این صورت بر اساس اهمیت کار و ظرفیت خودت انتخاب کن و ببین شدیدترین نیازها کدام است. آنگاه در هر پُستى و در هر مقامى و در هر شغلى که امکانات براى تو پیش آمد، بکوش که این نیاز را برطرف کنى که کار اصلى تو این است و شغل اساسى تو همین. حتى اگر مجبور شدى که از شغل‏هایت دست بکشى، بکش. مسأله‏ى تأمین، مهم نیست؛ چونهنگامى که در این هستى به اندازه‏ى استعدادت کوشیدى مى‏توانى به اندازه‏ى نیازت برداشت کنى که خدا رزق‏ها را به عهده گرفته است. تو باید مهم‏ترین نیازها و شدیدترین آنها را در نظر بگیرى که چیست؟ تو در این فرصت زندگى تا مرگ ناچار به کارى دست مى‏زنى. فکر کن چه کارى باید انتخاب کنى که از روى عادت و تقلید نباشد. و آنگاه کارى را با فکر انتخاب کن که بر اساس استعداهاى تو باشد. پس تو پیش از آنکه کارت را انتخاب کنى باید سرمایه‏ات را بشناسى؛ چون اگر در خودت یک میلیارد سرمایه سراغ داشته باشى قطعا به کارهاى بزرگتر روى مى‏آورى و به کارهاى کوچک قانع نمى‏شوى.... سرمایه‏ى تو بیش از بقال شدن و کارگر شدن و کارمند شدن است. تو مى‏توانى انسان باشى و انسان بسازى، تو استعدادهایى دارى بى‏نهایت، پس باید کارى را شروع کنى تا بى‏نهایت. نه براى یک روز و دو روز و یک عمر، که عمر تو شصت سال و هفتاد سال نیست. چرا؟ چون مایه‏هاى تو بیش از این شصت سال و هفتاد سال است. تو براى این زندگى به این همه استعداد احتیاج نداشتى. زندگى یک بزغاله بیش از غریزه فردى نمى‏خواهد و زندگى اجتماعى نمى‏خواهد، در حالى که تو گذشته از استعدادهاى بزغاله و زنبور عسل، فکر و عقل دارى، انتخاب و اختیار و اراده دارى، وجدان و فرقان هم مى‏توانى داشته باشى و به نیروهاى بیشتر مى‏توانى دست یابى. پس کار تو نباید محدود به یک روز و یک سال و چند سال باشد و به اندازه‏ى کار بزغاله و زنبور. تو سرمایه‏هایى انسانى دارى، باید این‏ها را هم به جریان بیندازى و نه تنها در خودت که در خلق محبوب و آفریده‏هاى معشوق خودت باید این کارها را ادامه بدهى؛ چون کسى که عاشق حق شد عاشق خلق مى‏شود؛ عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست