عیب دیگران

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
أعقَلُ النّاسِ مَن کانَ بِعَیبِهِ بَصیراً، وعَن عَیبِ غَیرِهِ ضَریراً؛
خردمندترینِ مردم، کسى است که نسبت به عیب خویش، بینا باشد و از [دیدن] عیب دیگران، کور.
غرر الحکم : ح ۳۲۳۳ ؛ فرهنگ‌نامه بصیرت ص 100
 

با هرکسی و هرچیزی که دوست هستی ،همان در عالم پس از مرگ همنشین تو است

قال رسول الله (ص) : 

انظروا من تحادثون ؟ فإنه لیس من أحد ینزل به الموت إلا مثل له أصحابه ، إن کانوا خیارا فخیارا و إن کانوا شرارا فشرارا  و لیس أحد یموت إلا تمثلت له عند موته ( الکافی : 2 / 638/  3 )

پیامبر (ص) فرمود : بنگرید که از چه کسانی صحبت می کنید و با آنها انس دارید ، قانون الهی این است که هر کس بمیرد ، همفکران و همراهانش بر بالین او می آیند ، اگر نیکوکار باشد ، نیکوکاران  و اگر بدکردار باشد ، اشرار. اما هیچ کس نیست که بمیرد ، مگر اینکه مرا در هنگام مرگ میبیند. 

مردم از هم فراری اند...

47 وَ قَالَ علیه السلام قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِیَّةٌ فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَیْهِ

امام علیه السّلام (در سفارش دلها) فرموده است

دلهاى مردم رمنده است (با هم آشنائى ندارند) پس هر که آنها را (با همراهى و نیکى و دوستى) بدست آورد باو رو مى آورند.

( ترجمه وشرح نهج البلاغه(فیض الاسلام)، ج 6 ص 1111)

خدایا بر تو پناه می برم از ..

رسول خدا صلى الله علیه و آله :
اللَّهُمَّ إنّی ... أعوذُ بِکَ مِن نَفسٍ لا تَشبَعُ، ومِن قَلبٍ لا یَخشَعُ، ومِن عَینٍ لا تَدمَعُ، ومِن دُعاءٍ لا یُسمَعُ، ومِن صَلاةٍ لا تَنفَعُ؛
خدایا ! من ... از نفسى که سیر نشود و دلى که فروتنى نکند و چشمى که نگرید و دعایى که شنیده نشود و نمازى که سود نبخشد، به تو پناه مى‏‌برم.

کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ۱ ص ۳۳۵؛ شناخت‌نامه نماز ج 2 ص 580
  

ارتباط مؤثر

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :
ألزِم نَفسَکَ التَّوَدُّدُ، وصَبِّر عَلى مَؤوناتِ النّاسِ نَفسَکَ،؛
خود را به اظهار دوستى با مردم پایبند کن و جان خود را بر دشوارى ‏هاى مردم، صبورى ده.
خصال : ۱۴۷ / ۱۷۸ دوستی در قرآن و حدیث، ص 52
  

راه حل آرامش

« سرای دنیا »
رسول خدا صلى الله علیه و آله :
أیُّهَا النّاسُ ! هذِهِ دارُ تَرَحٍ لا دارُ فَرَحٍ، ودارُ التِواءٍ لا دارُ استِواءٍ، فَمَن عَرَفَها لَم یَفرَح لِرَجاءٍ، ولَم یَحزَن لِشَقاءٍ؛
اى مردم! این جا سراى غم است، نه سراى شادى، و سراى پیچ در پیچ است، نه سراى سر راست. پس هرکه دنیا را شناخت، به امیدى شاد نشد و از رنجى اندوهگین نگشت.
أعلام الدین : ص ۳۴۳؛ دنیا و آخرت از نگاه قرآن و حدیث، ج 1، ص 32
 

« ترس در نعمتها؛ امید در محنتها »

 

امیرالمؤمنین علی سلام الله علیه :

فَلیَرَکُمُ اللّهُ من النِّعَمِ وَجِلینَ کَما یَراکُم عِندَ المِحَنَ راجینَ؛

پس باید خداوند شما را از نعمت ها بیمناک ببیند، همان گونه که در محنت ها، امیدوارتان مى بیند.

نهج البلاغة، حکمت ۲۴۴

  

چرا حال معنوی ندارم - چرا اشک ندارم

دوستى سؤال مى‏کرد که چرا ما احساس و حالى را در خود و اعمال خود نمى‏بینیم؟ به او گفتم: اگر