راه های رسیدن به آرامش و موفقیت در بطن حادثه ها

کانال تلگرام«افزایش ظرفیت روحی»- راه های آرامش و موفقیت↓

https://telegram.me/zarfiyat_rouhi

امام هیچوقت کتاب‌هایش از دویست تا بیشتر نشد

حاج احمد آقا می‌گفت: امام هیچوقت کتاب‌هایش از دویست تا بیشتر نشد. این کلام را من از حاج احمد آقا شنیدم. خدا رحمتش کند. ولی محسن قرائتی پنج، شش هزار جلد کتاب دارد. او جوهر داشت با دویست کتاب امام و مرجع شد و دنیا را هم تکان داد. من چون جوهر ندارم، آدم تارک الصلاة مهر و تسبیح جمع می‌کند. 

♦حجت الاسلام قرائتی: موضوع: شیوه آموزش دین به مردم/تاریخ پخش: 28/05/95

شیطان

«إِنَّ الشَّیْطَانَ یَجْرِی مِنِ ابْنِ آدَمَ مَجْرَى الدَّمِ إلّا بِإستِعاذَه بِالله تَبارَکَ وَ تَعَالَی»
 همانا شیطان در رگ­‌های آدمی جریان دارد همان­طور که خون در رگ­های آدمی جاری است، جز به پناه بردن به سوی خدای تبارک و تعالی.

 

شناخت راه حق جز با شناخت راه باطل ممکن نیست- اشاره به مبحث دشمن شناسی و ‌آسیب شناسی)

امام علی علیه السلام:

وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِی تَرَکَهُ وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِمِیثَاقِ الْکِتَابِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِی نَقَضَهُ وَ لَنْ تَمَسَّکُوا بِهِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِی نَبَذَهُ

خطبه 147 نهج البلاغه
***************

و بدانید هرگز به راه راست (دین حقّ) پى نخواهید برد تا کسی را که آنرا وا گذاشته (از آن پیروى ننموده) بشناسید،

 و هرگز به عهد و پیمان قرآن وفاء نمى کنید (به خدا و رسول ایمان نمى آورید)تا کسی را که نقض عهد کرده و پیمان شکسته [مثل شیطان] بشناسید

، و هرگز به کتاب خدا چنگ نمى زنید (بدستور آن رفتار نمى نمائید) تا کسی را که آنرا دور انداخته (به احکام آن عمل ننموده) بشناسید

وَ اَعْمَلْ لِدُنیاکَ کَاَنَّکَ تَعیِشُ اَبَدَاً-«برای دنیایت چنان عمل کن

در همان حالی که امام حسن  مسموم بودند مردی به نام "جناده" خدمت ایشان رسید. راوی می گوید ایشان در بستر افتاده بودند در حالی که خون قی می کردند. احساس کردم که دیگر لحظات آخر است. عرض کردم نصایحی به من بفرمایید. جملاتی فرمودند که یک جمله اش این است:

 وَ اَعْمَلْ لِدُنیاکَ کَاَنَّکَ تَعیِشُ اَبَدَاً

وَ اْعْمَلْ لِآخِرَتِکَ کَاَنَّکَ تَمُوتُ غَدَاً ؛

 برای دنیایت آنچنان عمل کن که گویی همیشه در این دنیا هستی، یعنی آنچنان فکر کن که نمی میری، جاوید زندگی می کنی، و برای آخرت چنان عمل کن که گویی اصلا عمری برای تو باقی نمانده و همین فردا می خواهی بمیری» بحارالانوار، ج44/ص138

************

ارزش انسان

ارزش انسان

امیرالمؤمنین علیه السلام : قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یَعْلَمُهُ[۱]
در جلسه قبل روایاتی بیان شد که معیار ارزش انسان را اخلاص و علم معرّفی می کرد. روایت امروز هم تصریح دارد: ارزش هر انسان آن چیزی است که می‌داند. این فرمایش شبیه روایت دیگری است که در نهج البلاغه است: «قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُه‏».[۲] همچنین در فرمایش های مشابه دیگر می فرمایند: «أَلَا لَا یَسْتَحْیِیَنَّ مَنْ لَا یَعْلَمُ أَنْ یَتَعَلَّمَ فَإِنَ‏ قِیمَةَ کُلِ‏ امْرِئٍ مَا یَعْلَمُ».[۳] یعنی کسی که نمی داند نباید از آموختن خجالت بکشد چرا که قیمت و ارزش هرکسی به اندازه دانسته هایش می باشد. و باز فرمودند: «النَّاسُ‏ أَبْنَاءُ مَا یُحْسِنُونَ وَ قَدْرُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُ فَتَکَلَّمُوا فِی الْعِلْمِ تَبَیَّنْ أَقْدَارُکُمْ».[۴] یعین مردم فرزندان آن چیزی هستند که می دانند پس سخن بگویید تا قدر و ارزش شما معلوم گردد.
همه روایاتی که امروز و دیروز خواندیم، به یک معنا اشاره دارند و آن این است که میزان ارزش انسان دانسته‌های اوست. این روایات در واقع همه شرح این آیه شریفه هستند و ریشه در این آیه دارند: «قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذینَ لا یَعْلَمُونَ»[۵]
اما سؤال اصلی اینجاست که مقصود از علمی که در آیه و روایات یاد شده آمده کدام علم است؟

---

[۱] غرر الحکم،ص۴۲.

[۲] نهج البلاغة.(للصبحی صالح)،حکمت۸۱

[۳] غرر الحکم و درر الکلم، ص۱۷۹.

[۴] الکافی(ط - دارالحدیث)، ج‏۱، ص۱۲۵.

[۵] زمر/سوره۳۹، آیه۹.

از هیچ کسی درخواست نکن------ حکمت ۳۴۶ نهج البلاغه

قَالَ علیه السلام مَاءُ وَجْهِکَ جَامِدٌ یُقْطِرُهُ السُّؤَالُ فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ

آبروی تو چون یخی جامد است که درخواست،آن را قطره قطره آب میکند،پس بنگر آن را نزد چه کسی فرو می ریزی؟

ارزش انسان به علم و عقل و ادب است

یک دسته از روایات به این نکته اشاره دارند که اگر بخواهیم بفهمیم ارزش یک انسان چقدر است، باید به هدف‎گیری او نگاه کنیم. علی«ع» در روایتی فرمود:
 «قَدْرُ الرَّجُلِ عَلی قَدْرِ هِمَّتِه(۵)»؛(۶) ارزش شخص به مقدار همّت او است.
یا در جایی فرمودند:
«مَنْ شَرُفَتْ هِمَّتُهُ عَظُمَتْ قِیمَتُهُ»؛(۷) کسی که هدفش شریف باشد قیمت و بهایش زیاد است.
در روایت دیگری آمده است:
 «إنَّکَ مُقَوِّمٌ بِأدَبِکَ»؛(۸) اگر بخواهند تو را تقویم کنند، یعنی روی تو ارزش بگذارند به سراغ ادب تو می‎روند.
 «إِنَ هَذَا الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ ثَمَنُ نَفْسِک فَاجْتَهِدْ فی تَعَلُّمِهِمَا فَمَا یزِیدُ مِنْ عِلْمِک وَ أَدَبِک یزِیدُ فی ثَمَنِک وَ قَدْرِک»؛(۹) ادب موجب تعالی قدر انسان می‎شود.

--------------------

۵ـ همّت یعنی هدف.

۶ـ غررالحکم، ص93.

۷ـ غررالحکم، ص447.

۸ـ غررالحکم، ص247.

۹ـ بحارالانوار، ج1، ص180؛ «همانا دانایی و ادب قیمت و ارزش توست؛ پس در یادگیری علم و بالا بردن ادب کوشش کن تا ارزش و بهای خویش را افزایش دهی».

درمان وابستی- عشق مجازی

باید قبول کرد که فراموش کردن فردی که انسان به او علاقه دارد و دائم یاد او در ذهنش تداعی می‌شود، کاری سخت و دشوار است. انسان ،سنگ و چوب نیست که نسبت به اطرافیانش بی تفاوت و بی احساس باشد. انسان موجودی است پر از عواطف و احساسات و همین احساسات و عواطف هستند که گاهی اوقات او را در تصمیم گیری ها و اجرای برنامه هایش با مشکل مواجه می سازند. بسیاری از اوقات فرد از لحاظ عقلی و منطقی به تصمیمی می رسد، ولی به راحتی نمی تواند آن تصمیم را عملی کند. شما خودتان به این نتیجه رسیده اید که باید این فرد را فراموش کنید اما اجرای این تصمیم برایتان مشکل است؛ ولی مطمئن باشید که این کار شدنی است و هرگز غیر ممکن نیست. البته انجام کارهای مهم و بزرگ بدون تحمل سختی‌ها و مشکلات امکان‌پذیر نیست، اما دیری نمی‌پاید که شهد شیرین پیروزی و موفقیت، خستگی را از تن انسان بیرون می‌کند.

 فراموشی فردی که به او فکر می کردید، نیاز به زمان دارد. نباید از خودتان انتظار داشته باشید به راحتی بتوانید یاد او را از صفحه ذهنتان پاک کنید. چه بسا حداقل همین میزان زمان لازم باشد که بتوانید به طور کل او را فراموش کنید. پس عجله نکنید و مأیوس هم نشوید. یکی از مصادیق صبر و شکیبایی، صبر در سختی هاست. پس بر خودتان مسلط باشید و باور داشته باشید که با توکل بر خدا می توانید این راه را طی کنید.

 

اهمیت عمل به یقیین و توجه نکردن به حرف مردم

امام (ع) به هشام بن حکم فرمود: 
«یا هشام! لو کان فی یدک جوزة و قال الناس فی یدک لؤلؤة ما کان ینفعک و انت تعلم انها جوزة و لو کان فی یدک لؤلؤة و قال الناس انها جوزة ما ضرک و انت تعلم انها لؤلؤة.» [1] . 

ای هشام! اگر در دست تو گردویی بود و مردم گفتند مروارید است سودی به حال تو ندارد، در حالی که تو خود می‏دانی که آن گردو است. و چنان چه آنچه در دست تو است مروارید باشد ولی مردم بگویند گردو است، این گفته مردم نیز زیانی به تو نمی‏رساند، در حالی که خود می‏دانی که آنچه در دست داری مروارید است.
[1] تحف العقول، ص 285.